حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه درباره راهبردهای لازم برای حکمرانی آموزش عالی اظهار کرد: دو واژه معنادار در آموزش عالی به کار رفته است، حکمرانی ترجمه حاکمیت غیر از حکومت‌داری است و آموزش عالی در مقابل آموزش عمومی قرار دارد.
وی افزود: حکمرانی آموزش عالی به معنای این است که آموزش عالی حکمرانی بردار است، یعنی می‌توان سیاستگذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری را در آموزش عالی اجرا کرد.
حجت الاسلام خسروپناه تصریح کرد: حکمرانی آموزش عالی دارای راهبردهایی از جمله مشارکت حداکثری نخبگان است که در صورت پذیرفتن آن تنها شورای گسترش در حوزه برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در زمینه رشته‌ها و دانشکده‌ها کفایت می‌کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: شورای عالی برنامه‌ریزی و شورای عالی گسترش باید از ظرفیت نخبگان استفاده لازم را ببرد و با دریافت نظرات آن‌ها توجه لازم را هم داشته باشد؛ چراکه مشارکت حداکثری نخبگان شرط لازم حکمرانی آموزش عالی است.
حجت الاسلام خسروپناه با بیان اینکه تسهیل گری راهبرد دوم حکمرانی آموزش عالی است، تاکید کرد: تدوین آئین نامه جذب نخبگان، ارتقا و ... نباید استادان را درگیر فرایندهای اداری سخت و پیچیده کند؛ چرا که این موضوع درست نیست و در صورت تایید باید هرچه سریع‌تر تسهیل یابد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: راهبرد سوم حکمرانی آموزش عالی شامل پیوند دانش دانشگاه با آموزش عالی، صنعت و جامعه است. یعنی، اگر دانش با صنعت و جامعه پیوند بخورد شاهد دانش کارآمد و علم نافع هستیم و استادان و نخبگان با امید و لذت فعالیت‌های علمی را دنبال می‌کنند.
حجت الاسلام خسروپناه ادامه داد: نباید تنها از استادان صرف مقاله بخواهیم، بلکه باید مقاله کارآمدی که مصداق علم نافع است را طلب کنیم.
نظر شما